Wciąż jest organizmem żywym, rozwija się i ma się dobrze na tyle, na ile pozwala budżet przeznaczony na kulturę w Polsce oraz ogólna sytuacja muzyki. Festiwal organizowany jest przez Związek Kompozytorów Polskich, a nad programem kolejnych edycji pracuje Komisja Repertuarowa powoływana przez Zarząd Związku, w swej pracy od niego niezależna. Jest więc to festiwal pozarządowego stowarzyszenia, ale przy tym międzynarodowy i organizowany pro publico bono – mówi dyrektor festiwalu Tadeusz Wielecki.
Festiwal Warszawska Jesień po raz pierwszy został zorganizowany w 1956 roku, to na nim młodzi studenci kompozycji oraz wszyscy słuchacze mieli szansę poznawać zdobycze wielkich kompozytorów, takich jak: A. Berg, A. Schönberg, A. Webern, E. Varese, B. Bartok, I. Strawiński, P. Boulez, L. Nono, czy J. Cage. Kompozytorzy zawsze bardzo chętnie wystawiali swoje kompozycje na Festiwalu, jak również przyjeżdżali prowadzić wykłady. To tutaj m.in. K. Penderecki, W. Serocki, H.M. Górecki czy J. Maksymiuk stawiali pierwsze kroki, przedstawiając swą twórczość.
Aktualnie udział w Festiwalu jest prestiżowym osiągnięciem nie tylko dla młodych twórców, których kompozycje mają szansę na nim zaistnieć, lecz dla każdego kompozytora muzyki współczesnej, który jest nań zapraszany.
Prawie od początku […] ustalił się modernistyczny profil Festiwalu; muzyka o zachowawczym charakterze stanowi w jego programach zdecydowany margines. Ma przy tym ,,Jesień” formułę otwartą, starając się przedstawiać wielość zjawisk i tendencji, typową dla muzyki naszych czasów: od dźwiękowego radykalizmu wywodzącego się z tradycji webernowskiej (Lachenmann, Ferneyhough, Holliger), poprzez nurty odwołujące się do muzyki przeszłości lub kultur tradycyjnych, aż po audio-art czy instalacje dźwiękowe. Mówi się, i słusznie, o Warszawskiej Jesieni, iż jest pluralistyczna, pozytywnie eklektyczna. I tak być musi, jeżeli o tym, co dzieje się w aktualnej twórczości muzycznej na świecie Festiwal chce informować Polaków w możliwie pełny sposób – wyjaśnia T. Wielecki.
Festiwal słynie również ze składania specjalnych zamówień na kompozycje. W tym roku usłyszymy prawykonania zamówionych kompozycji, takich jak:– Jakby ich nie było, czyli bunt w Królikarni (K. Knittel), Idyll 2 (Z. Krauze) czy L’ Atelier de sensorité (S.S. Strzelec).
Od pięciu lat jest organizowana również mała Warszawska Jesień, mająca na celu przybliżanie muzyki współczesnej najmłodszym melomanom. Dzięki czemu zyskuje sobie nowych miłośników muzyki współczesnej.
Podczas tegorocznej edycji festiwalu będzie można usłyszeć znamienitych artystów z kraju i z zagranicy, solo oraz w zespołach, takich jak: Decoder Ensemble, European Workshop for Contemporary Music, Lutosair Quintet, Lutosławski Quartet, Neoquartet, Talea Ensemble, The Theatre of Eternal Music Brass Ensemble, Trio Journal Intime, Twogether Duo, oraz orkiestry: Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia w Katowicach, Orkiestra Filharmonii Narodowej, Orkiestra Filharmonii im. L. Janáčka w Ostrawie, Orkiestra Muzyki Nowej.
Usłyszymy prawykonania oraz pierwsze wykonania w Polsce takich kompozycji, jak m.in. A. Lucier – Slices, L. Zielińska – Symfonia koncertująca, Ph. Manoury – Zone de turbulences, M. Akita (Merzbow) – Expanded music, La Monte Young – The Second Dream of the High-Tension Line Stepdown Transformer. Koncerty będą odbywać się m.in. w Filharmonii Narodowej, Studio Koncertowym Polskiego Radia im. W.Lutosławskiego, Uniwersytecie Muzycznym im. F.Chopina, Soho Factory, Zamku Królewskim w Warszawie – Muzeum, Praskiej Drukarni, a także Muzeum i Parku Rzeźby w Królikarni.
Więcej informacji dotyczących szczegółowego programu festiwalu:
Julianna Kamila Siedler
