Rok z Tadeuszem Kantorem

Rok z Tadeuszem Kantorem
Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił rok 2015 Rokiem Polskiego Teatru, podkreślając jego wyjątkową historię oraz rangę, jaką pełni w życiu społeczno-estetycznym naszego kraju. Zbiega się to z Rokiem Tadeusza Kantora ogłoszonym przez UNESCO w 100. rocznicę urodzin tego geniusza awangardowego teatru, założyciela Teatru Cricot 2 w Krakowie, artysty wizualnego, charyzmatycznego multidyscyplinarnego kreatora, teoretyka sztuki, buntownika.
W ramach popularyzacji jego spuścizny artystycznej na całym świecie odbywa się seria poświęconych mu wydarzeń: retrospektywy twórczości zaplanowano m.in. w Brazylii, poszukiwania nowych aspektów jego dorobku i naszego – współczesnego z nimi związku podejmą wystawy w USA, a ekspozycji konfrontującej prace Kantora z innymi artystami spodziewać się można w Japonii. Jego postać będzie również przedmiotem teoretycznych rozważań na konferencjach naukowyc, organizowanych na prestiżowych zagranicznych uczelniach.
 
Przez lata twórca związany był z Krakowem. To właśnie tu działa do chwili obecnej Cricoteka – Ośrodek  Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora. Instytucja przygotowała specjalny program jubileuszowy, podczas którego przewidziano wiele wydarzeń okolicznościowych o charakterze artystycznym, naukowym, edukacyjnym i wydawniczym poświęconych swemu patronowi.
 
Od 6 kwietnia br. w Cricotece trwa wystawa „Tadeusz Kantor. Odsłona druga. Dzieciństwo”. Data nie jest przypadkowa. W tym dniu artysta się urodził. Jest to jedna z czterech części ekspozycji stałej, każda z odsłon poświęcona będzie innej myśli przewodniej. Tym razem jest to dzieciństwo – jeden z istotniejszych wątków obecnych w całej jego twórczości. Kantor kreował swoją sztukę, sycąc się pamięcią i różnymi formami wspomnień, dlatego też nabrzmiała jest ona od symboli, za sprawą których autor włącza nas w wielopłaszczyznową grę, którą przez lata prowadził z samym sobą. Wystawa jest wniknięciem w imaginarium umysłu, który wziąż fascynuje.
 
Nie zawsze łatwe w odczytaniu związki dzieciństwa Kantora z jego twórczością zmaterializowane są w obiektach, ktore jednocześnie opowiadają indywidualne historie, np. teatralne rekwizyty oraz fotografie i szkice nawiązują do spektakli artysty, składając się na pełen obraz najważniejszych idei jego teatru. Obrazowo odtworzone postaci, sceny, zdarzenia, te rzeczywiste i te wymyślone, wraz z fotografiami z czasów dzieciństwa małego Tadeusza ukazują wzajemne przenikanie się i momenty styczne. Równocześnie dotykamy sekretu samego Kantora, być może najważniejszego, mianowicie korelacji jego malarstwa i teatru, w której teatr ustępował z bycia sztucznym na rzecz realności i tą drogą, osiągając najwyższy stopień prawdziwości, rewolucjonizował teatr tradycyjny.
 
 
6 kwietnia 2015 r. – 10 stycznia 2016 r.
„Odsłona II Wystawy Tadeusza Kantora – Dzieciństwo”
Cricoteka – Ośrodek Dokumentacji Sztuki Tadeusza Kantora
Kuratorzy wystawy: Natalia Zarzecka, Justyna Michalik, Małgorzata Paluch-Cybulska, Jan Raczkowski
 
Magdalena Jacyno